آشنایی با ورزش مفرح «رفتینگ» و هزینه های آن

به گزارش گروه رسانه های دیگر آنا از خراسان، رفتینگ به عنوان یک رشته ورزشی از سال 1972 (در المپیک مونیخ آلمان) وارد بازی های المپیک شد. از ابتدای دهه 1980 به عنوان شاخه ای از توریسم ماجراجویانه و طبیعت گردی در سراسر دنیا فراگیر شد و علاقه مندان بسیاری را به خود جذب کرد. تا جایی که امروزه شرکت های مسافرتی و کلوب های ورزشی زیادی در دنیا اقدام به برگزاری چنین سفر هایی می کنند. اجرای این سفر ها تخصصی بوده و برای اجرا از راهنما های رودخانه حرفه ای و تجهیزات ویژه استفاده می شود. سفر های توریستی رفتینگ می توانند با سایر فعالیت های طبیعت گردی و ماجراجویانه نظیر کمپینگ، جنگل نوردی، دوچرخه سواری، روستاگردی، سوارکاری و... ترکیب شوند.

آیا رفتینگ خطرناک است؟
رفتینگ، همانند سایر فعالیت های ماجراجویانه در طبیعت استاندارد های اجرایی خود را دارد. در اجرای سفر های ماجراجویانه دو نکته بسیار مهم است: استفاده از ابزار تخصصی و اجرا توسط تیم حرفه ای. نبود هر یک از آن ها به معنای حادثه است! با رعایت استاندارد های ایمنی، استفاده از راهنما های حرفه ای رودخانه و تجهیزات تخصصی رفتینگ، می توان سفری هیجان انگیز، آرامش بخش و ایمن را تجربه کرد، ولی اجرای سفر توسط افراد ناشی می تواند بسیار خطرناک باشد.
آیا همه می توانند به این تفریح بپردازند؟
میزان سختی سفر های رودخانه ای بر اساس سیستم درجه بندی بین المللی به 6 سطح تقسیم می شود. رودخانه هایی که دارای قسمت های خروشان سطح 1 تا 2 هستند تقریبا برای توریست ها و افراد مبتدی، از 6 تا 60 سال و حتی بیشتر مناسب هستند. درحالی که سطح 3 برای توریست های ماجراجو که از نظر جسمی و روحی سالم و به دنبال هیجان بیشتری بوده و در رده سنی 12 تا 50 سال قرار دارند، پیشنهاد می شود. شرکت در سفر های رودخانه ای در رودخانه های سطح بالاتر از 2 برای افرادی که دارای ناراحتی های تنفسی و قلبی و یا دارای معلولیت های جسمی هستند به هیچ وجه توصیه نمی شود.

آیا برای شرکت در تور رفتینگ باید شنا بلد باشیم؟
خیر. در سفر های رفتینگ تجهیزات ایمنی شامل جلیقه نجات و کلاه ایمنی در اختیار مسافر قرار گرفته و آموزش های ساده ای در خصوص حفظ ایمنی در رودخانه، چگونگی مواجه شدن با امواج و خوابیدن روی آب در حد نیاز سفر داده می شود. لذا افرادی که شنا بلد نیستند هم می توانند بدون نگرانی در سفر رفتینگ شرکت کنند. ولی اگر شنا بلد باشیم بهتر است. افرادی که شنا بلد هستند به دلیل آشنایی با آب از سفر لذت بیشتری می برند.
رفتینگ در ایران
رفتینگ در ایران فعالیتی نوپا است. با این وجود، به سرعت طرفداران زیادی برای خود دست و پا کرده است و همه ساله افراد زیادی برای این تجربه هیجان انگیز، دل به رودخانه های خروشان می سپارند. رودخانه ار مند در استان چهارمحال و بختیاری به سبب برخورداری از نقاط مناسب جهت به آب انداختن قایق ها، فضای کافی برای توقف در مسیر، جاذبه های طبیعی اطراف رودخانه، محل های مناسب جهت برپایی اردوگاه طبیعت گردی و سطوح زیاد خروشان، از نظر قایقرانی بسیار فنی و قابل استفاده برای افراد علاقه مند است. علاوه بر این، با عبور از میان جنگل های بکر بلوط و مزارع روستائیان و هیاهوی بچه های روستایی و صدای پرندگان و گاهاً گله های دام، اوقات به یادماندنی را برای طبیت گردان و ماجراجویان رودخانه ای به ارمغان می آورد.همه موارد مذکور، رودخانه ار مند را به یکی از بهترین مقاصد موجود برای رفتینگ تبدیل کرده است و زیرساخت های بهتری نیز در محل برای علاقه مندان تدارک دیده شده و به همین خاطر اغلب تور های رفتینگ در این منطقه فعالیت می کنند. البته، مسیر ها و رودخانه های دیگری هم برای رفتینگ وجود دارد که در جدول زیر به شما معرفی می کنیم.
تجربه یک گردشگر از رفتینگ
همگی با هم در قایق مستقر می شویم، ابتدای راه رودخانه آرام است ومهربان، از تماشای مناظر بکر اطراف رودخانه لذت می بریم و کم کم به راه مان ادامه می دهیم. مسیر رودخانه کم کم تند می شود، مثل این که صدای امواجی خروشان از فاصله ای نه چندان دور به گوش می رسد، حالا کم کم هیجانی کل وجودتان را در بر می گیرد، نزدیک می شوید وحالا در میان امواج هستید، صدای جیغ هم گروهی های تان که با هیجان پارو می زنند و همچنین فریاد سرپرست که دستور ها را تند تند می دهد. یک لحظه همه چیز در پشت قابی از قطرات آب ظاهر می شود و فقط صدای رودخانه و امواج به گوش می رسد. قایق ها تکان های شدیدی می خورد، یک لحظه کج می شود اما چپ نمی شود، در همان میان که سخت مشغول کنترل قایق هستید، ناگهان دوباره آب آرام می شود وهمه چیز به حالت اولیه باز می گردد. مثل این که اولین موج مهار می شود و حالا همگی با هم قهقهه ای از ذوق داریم....
اما این تازه اول راه است، امواج و پرتگاه های متعددی در طول مسیر است که باید از آن ها بگذرید.